In juni van het jaar 2011 presenteerde Irene eenmalig het programma Wie Is Mijn Vader? - de kick-off. Ruim 40.000 kinderen in Nederland kunnen de vraag Wie Is Mijn Vader? niet beantwoorden. Hun vader is een zaaddonor en die bleven tot voor kort strikt anoniem. In het programma Wie Is mijn Vader?, gepresenteerd door Irene, werden donorkinderen ondersteund bij de zoektocht naar hun biologische vader en mogelijke halfbroers en halfzussen. Ze kregen hulp van een gespecialiseerd team dat gebruik maakt van de nieuwste DNA-technieken. Samenvattend gezegd werd er in Wie is mijn vader? een grote DNA database gecreëerd. Het programma werkte samen met Stichting Ambulante Fion en Stichting Donorkind. Het doel van het programma was het faciliteren van kennismaking tussen onbekende bloedverwanten. Dit kon zijn een donorkind met zijn of haar zaaddonor, een donorkind met diens halfbroers of halfzussen óf een zaaddonor met 'zijn' donorkinderen. In de kick-off uitzending van Wie Is Mijn Vader? was te zien hoe Irene een eerste ontmoeting organiseerde tussen een halfbroer en -zus, die hemels- breed nog geen twee kilometer bij elkaar vandaan wonen. Ook ontving Irene acht vrouwen in de studio voor een zogenaamde oproep, maar in werkelijkheid stond hen een spectaculaire ontmoeting te wachten. Verder kwamen verschillende oproepen aan bod van donorvaders en donorkinderen om zich aan te melden voor de serie, die in het najaar van 2011 zou gaan worden vervolgd. De kick-off uitzending heeft een flink aantal nieuwe aanmeldingen opgeleverd, waarvan iedereen in de databank is opgenomen. Het was nog wel onzeker of er voldoende matches zullen zijn voor een heel seizoen van Wie Is Mijn Vader?. Daarom is besloten om later te bekijken of er alsnog een hele serie van het televisieprogramma gemaakt zal gaan worden. Het project als geheel en de database zullen hoe dan ook wel blijven bestaan.